سکته مغزی خفیف که به عنوان حمله ایسکمیک گذرا (TIA) نیز شناخته می شود، یک اختلال موقتی در جریان خون در مغز است که علائمی شبیه سکته مغزی ایجاد می کند، اما معمولاً در مدت زمان کوتاهی برطرف می شود. در حالی که TIA ها اغلب “خفیف” در نظر گرفته می شوند زیرا معمولاً آسیب دائمی ایجاد نمی کنند، اما همچنان باید جدی گرفته شوند زیرا می توانند علامت هشدار دهنده سکته مغزی شدیدتر در آینده باشند.
برای اینکه بفهمیم سکته مغزی خفیف چیست، مهم است که ابتدا بفهمیم سکته مغزی چیست. سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به بخشی از مغز قطع می شود، یا به دلیل انسداد یک رگ خونی (سکته مغزی ایسکمیک) یا ترکیدن رگ خونی (سکته مغزی هموراژیک). بدون تامین کافی اکسیژن و مواد مغذی، سلول های مغز شروع به مردن می کنند که منجر به طیف وسیعی از علائم می شود که می تواند شامل بی حسی یا ضعف ناگهانی در یک طرف بدن، مشکل در صحبت کردن یا درک گفتار، مشکلات بینایی و سردردهای شدید باشد.
سکته مغزی خفیف شبیه سکته مغزی است که در اثر اختلال موقت جریان خون به مغز ایجاد می شود، اما تفاوت اصلی این است که انسداد موقتی است و در عرض چند دقیقه تا چند ساعت خود به خود برطرف می شود. به همین دلیل است که TIA ها اغلب به عنوان “سکته های کوچک” یا “سکته های هشدار دهنده” شناخته می شوند. در حالی که علائم TIA ممکن است مشابه علائم سکته مغزی باشد، معمولاً باعث آسیب دائمی به مغز نمی شود.
شایع ترین علائم سکته مغزی خفیف شامل ضعف یا بی حسی ناگهانی در صورت، بازو یا پا، به ویژه در یک طرف بدن است. گیجی ناگهانی یا مشکل در صحبت کردن یا درک گفتار. مشکل دید ناگهانی در یک یا هر دو چشم؛ سرگیجه ناگهانی، از دست دادن تعادل، یا مشکل در راه رفتن؛ و سردرد شدید ناگهانی بدون علت شناخته شده. توجه به این نکته ضروری است که همه TIA ها با این علائم ظاهر نمی شوند و برخی افراد ممکن است علائم دیگری مانند شروع ناگهانی ضعف، سرگیجه یا مشکل در هماهنگی را تجربه کنند.
بیشتر بخوانید : سکته مغزی هموراژیک
دلایل و روشهای درمان
علت اصلی سکته مغزی خفیف اغلب مربوط به آترواسکلروز است، وضعیتی که در آن رسوبات چربی در دیواره رگ‌های خونی ایجاد می‌شود و جریان خون به مغز را کاهش می‌دهد. سایر عوامل خطر برای TIA شامل فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت، سیگار کشیدن، چاقی و سابقه خانوادگی سکته مغزی یا بیماری قلبی است. در برخی موارد، TIA ممکن است در اثر حرکت لخته خون از قسمت دیگری از بدن، مانند قلب، به مغز ایجاد شود.
درمان TIA معمولاً بر پیشگیری از وقوع سکته مغزی شدیدتر در آینده متمرکز است. این ممکن است شامل تغییراتی در سبک زندگی مانند ترک سیگار، کاهش وزن، خوردن یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، و مدیریت بیماری های زمینه ای مانند فشار خون بالا و دیابت باشد. در برخی موارد، داروهایی مانند رقیق‌کننده‌های خون، داروهای ضد پلاکت یا داروهای کاهنده کلسترول ممکن است برای کاهش خطر تشکیل لخته‌های خون و ایجاد سکته تجویز شوند.
کاردرمانی پس از سکته مغزی خفیف
کاردرمانی (OT) پس از یک سکته مغزی گذرا، بخش مهمی از روند بهبودی است تا به افراد کمک کند استقلال خود را بازیابند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. پس از یک سکته مغزی خفیف، افراد ممکن است طیفی از چالش های فیزیکی، شناختی و عاطفی را تجربه کنند که می تواند بر توانایی آنها برای انجام فعالیت های روزانه تأثیر بگذارد. کاردرمانگران متخصصان آموزش دیده ای هستند که در کمک به افراد برای توسعه مهارت ها و استراتژی های مورد نیاز برای غلبه بر این چالش ها و دستیابی به اهداف شخصی خود تخصص دارند.
یکی از اهداف اولیه کاردرمانی در منزل پس از سکته مغزی خفیف، کمک به افراد برای بازیابی توانایی خود در انجام وظایف اولیه مراقبت از خود، مانند لباس پوشیدن، حمام کردن، و نظافت است. بازماندگان سکته مغزی ممکن است ضعف یا فلج را در یک طرف بدن خود تجربه کنند که انجام مستقل این وظایف را دشوار می کند. کاردرمانگران برای ایجاد قدرت، هماهنگی و تحرک در اندام های آسیب دیده از طریق ترکیبی از تمرینات، فعالیت ها و تجهیزات سازگار با بیماران کار می کنند. آنها همچنین ممکن است به بیماران تکنیک ها و استراتژی های جدیدی را برای جبران هرگونه محدودیتی که ممکن است داشته باشند، مانند استفاده از تکنیک های پانسمان با یک دست یا وسایل کمکی تطبیقی برای آراستگی آموزش دهند.
علاوه بر چالش‌های فیزیکی، افرادی که سکته مغزی خفیف را تجربه کرده‌اند، ممکن است اختلالات شناختی را نیز تجربه کنند که می‌تواند بر توانایی آنها در تفکر، استدلال یا به خاطر سپردن اطلاعات تأثیر بگذارد. کاردرمانگران با بیماران همکاری می کنند تا راهبردهای توانبخشی شناختی را برای بهبود حافظه، توجه، حل مسئله و مهارت های تصمیم گیری توسعه دهند. این ممکن است شامل تمرین‌هایی برای بهبود حافظه و توجه و همچنین راهبردهایی برای کمک به افراد برای جبران نقص‌های شناختی باشد.
یکی دیگر از جنبه های مهم کاردرمانی در منزل پس از سکته مغزی خفیف، کمک به افراد برای بازگشت به کار یا سایر فعالیت های معنادار است. بسیاری از بازماندگان سکته مغزی ممکن است مشتاق باشند که به نقش ها و مسئولیت های قبلی خود بازگردند، اما ممکن است در انجام این کار به دلیل محدودیت های فیزیکی، شناختی یا احساسی با چالش هایی مواجه شوند. کاردرمانگران با بیماران کار می کنند تا اهداف آنها را شناسایی کنند و یک برنامه شخصی برای کمک به آنها برای بازگشت به کار یا شرکت در فعالیت های معنادار ایجاد کنند.
