نقش کاردرمانی در درمان سکته مغزی
پس از سکته مغزی، کاردرمانگران برای تسهیل و بهبود کنترل حرکتی و عملکرد دست در اندام فوقانی مبتلا به سکته کار می کنند. به حداکثر رساندن توانایی فرد برای انجام وظایف مراقبت از خود شخصی و وظایف خانگی. کمک به بیمار در یادگیری راهبردهایی برای مدیریت تغییرات شناختی، ادراکی و رفتاری مرتبط با سکته؛ و محیط خانه و کار را برای بازگشت بیمار آماده کند.
بهترین عملکرد شناخته شده بین المللی در مدیریت اولیه و توانبخشی افراد پس از سکته مغزی شامل ارزیابی و درمان چند رشته ای توسط یک تیم هماهنگ از متخصصان مراقبت های بهداشتی، از جمله کاردرمانگران است.
ارزیابی کاردرمانی پس از سکته مغزی
ارزیابی برای درک تأثیر تغییرات در عملکرد حرکتی، حس، هماهنگی، ادراک بصری و شناخت بر ظرفیت بیمار سکته برای مدیریت وظایف روزمره زندگی انجام می‌شود.
ارزیابی برای شناسایی زمینه‌های دشواری‌های فردی و محیطی و فعال کردن هدف‌گذاری بیمار محور با مشارکت بیمار و اعضای خانواده استفاده می‌شود.
کاردرمانگران تلاش می کنند تا اهداف توانبخشی مرتبط با فعالیت و مشارکت را تعیین کنند که خاص، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، واقع بینانه و مربوط به فرد باشد.
فرآیند اولیه ارزیابی کاردرمانی شامل مصاحبه با بیمار و مراقب برای تعیین نقش های زندگی قبلی و وظایف و فعالیت هایی است که در این نقش ها تکمیل شده اند. ارزیابی مشاهده ای وظایف خودمراقبتی شخصی، از جمله دوش گرفتن، لباس پوشیدن، توالت کردن، نظافت و غذا خوردن، و کارهای خانگی یا ابزاری، از جمله تهیه غذا، خرید، نظافت، خشکشویی و مدیریت امور مالی و داروها انجام می شود.
کاردرمانگر غربالگری اولیه و ارزیابی‌های دقیق‌تری را در صورت نیاز در حوزه‌های حافظه، شناخت و عملکرد اجرایی انجام می‌دهد تا تأثیر تغییرات در این زمینه‌ها را بر توانایی از سرگیری عملکرد روزانه تعیین کند.
کاردرمانگران ارزیابی دقیقی از تغییرات حرکتی و حسی پس از سکته مغزی، با تاکید ویژه بر عملکرد اندام فوقانی و دست انجام می دهند. سپس مداخلات کاردرمانی به تغییرات در قدرت حرکتی، تون عضلانی، از دست دادن حسی، برنامه ریزی حرکتی، هماهنگی حرکتی ظریف و عملکرد دست، با هدف بازیابی کنترل و عملکرد اندام فوقانی می پردازد.
نقش کاردرمانی در درمان سکته مغزی
توانبخشی پس از سکته مغزی باید به محض اینکه وضعیت پزشکی ثابت شد شروع شود. مداخله کاردرمانی مشارکت در نقش ها، وظایف و فعالیت های معنادار را بهبود می بخشد. یک بررسی سیستماتیک اخیر از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده نشان داد که بیماران سکته مغزی که کاردرمانی متمرکز بر فعالیت‌های شخصی زندگی روزمره دریافت می‌کنند، در مقایسه با عدم کاردرمانی، احتمال بیشتری دارد که در آن فعالیت‌ها مستقل باشند.
مداخلات کاردرمانی ممکن است شامل روش هایی با هدف حفظ یا بهبود خواص بافت نرم اندام فوقانی باشد.
کاردرمانگران با همکاری بیمار کار می کنند تا تأثیر سکته مغزی را بر عملکرد وظایف روزانه، از جمله مراقبت های شخصی، کارهای خانگی، و فعالیت های کاری و اوقات فراغت نشان دهند و برنامه ای متمرکز بر هدف برای توسعه مهارت های لازم برای مشارکت ایجاد کنند.
کلمات مرتبط :
نقش کاردرمانی در درمان سکته مغزی – درمان سکته مغزی با کاردرمانی – کاردرمانی در منزل سکته مغزی
